Mama idzie do lekarza trzy tygodnie po porodzie: Potem szok!

złe wieści

Na szczęście Pradeep był już w drodze do szpitala. Ponieważ nie mógł znaleźć opiekunki, zabrał ze sobą Zahrę i Ezekiela.

W szpitalu Lily cieszyła się, że zobaczy swoją rodzinę, potrzyma swoje dzieci i wreszcie poczuje się lepiej. Ale nie trwało to długo, ponieważ lekarze przynieśli złe wieści.

Napięcie w powietrzu

Czterech lekarzy zebrało się w sali szpitalnej Lily. Mieli poważne twarze i Pradeep mógł wyczuć napięcie w powietrzu.

“Lily, mamy ważne wieści” – wykrzyknął jeden z lekarzy. “Znaleźliśmy coś w twoim USG.

“Przepraszam.”

“Co masz na myśli, doktorze? – powiedziała, marszcząc brwi. “Czy możesz coś zrobić?” “Przykro mi – powiedział, patrząc na obraz ultrasonograficzny.” Wykrzyknął Pradeep. “Dlaczego?!

“Ale musimy operować tak szybko, jak to możliwe” “Operować?” “Nie mamy zbyt wiele czasu. Zgadzasz się ze mną, Lily?” Ale Lily nie wiedziała, co powiedzieć. Wszystko działo się tak szybko.

“Przepraszam

Uczucie paniki

Spanikowała, gdy lekarze poprosili ją o szybszą odpowiedź.

To była trudna decyzja, ponieważ nie miała pojęcia, dlaczego jest operowana, ale nie wyglądało na to, że lekarze opuszczą jej pokój bez wypełnionego formularza zgody.

Akceptacja operacji

W końcu Lily się zgodziła. Wiedziała, że lekarze postąpią właściwie. Przynajmniej miała taką nadzieję.

Ale szczerze mówiąc, Lily nic nie wiedziała. Lekarze trzymali ją i jej rodzinę w niewiedzy, a teraz, gdy zgodziła się na operację, nie wiedząc dlaczego, zaczęła się denerwować.

Napięcie przedoperacyjne

Gdy zespół medyczny rozpoczął przygotowania do operacji, Lily leżała w swoim szpitalnym łóżku ze ściśniętym żołądkiem. Antyseptyczny zapach pokoju i zimny dotyk pościeli zdawały się dodawać powagi jej sytuacji.

Pradeep siedział obok niej, trzymając ją za rękę, z twarzą zasłoniętą wymuszoną maską. Bliźniaki bawiły się na podłodze, nieświadome napięcia, które unosiło się nad pokojem jak ciężka chmura. Lily próbowała przełknąć gulę w gardle, a w jej głowie wirowały pytania bez odpowiedzi.

Gra w oczekiwanie

Zegar na ścianie szpitala tykał monotonnie, pokazując, jak mijał czas, gdy rodzina czekała na nieznane. Zahra, ze swoim niewinnym spojrzeniem, od czasu do czasu spoglądała w górę i pytała, kiedy jej mama znów się z nią pobawi.

Pielęgniarki wchodziły i wychodziły z sali, zajęte swoimi zadaniami i uspokajającymi uśmiechami, które nie docierały do ich oczu. Każda chwila oczekiwania wydawała się wiecznością, a strach groził rozerwaniem kruchego dywanu spokoju.

Rozproszenie uwagi i niedogodności

Wyczuwając rosnący niepokój żony, Pradeep wyciągnął swoją ulubioną książkę, by odwrócić jej uwagę. Kiedy czytał na głos, ich wspólna miłość do historii oderwała ich na chwilę od sterylnych ścian szpitala

Ezekiel wyczuł zmianę nastroju mamy i chwycił jej suknię swoimi małymi dłońmi. Chociaż Lily była wzruszona próbami pocieszenia jej przez rodzinę, nie mogła pozbyć się niepokoju, nie wiedząc, co przyniesie jej kilka następnych godzin.

Modlitwy i ciche obawy

Anestezjolog delikatnie wyjaśnił Lily procedurę, a jego spokojna postawa uspokoiła ją. Z mieszaniną rezygnacji i odwagi, Lily skinęła głową.

Gdy zbliżał się czas operacji, sala wypełniła się zespołem profesjonalistów medycznych, którzy wykonywali swoje obowiązki z połączeniem skuteczności i empatii.

Ostateczne odliczanie

W końcu Lily się zgodziła. Wiedziała, że lekarze postąpią właściwie. Przynajmniej miała taką nadzieję.

Ale szczerze mówiąc, Lily nic nie wiedziała. Lekarze trzymali ją i jej rodzinę w niewiedzy, a teraz, gdy zgodziła się na operację, nie wiedząc dlaczego, zaczęła się denerwować.

Czas na pocałunek

Gdy tylko Lily wypełniła formularz zgody, lekarze wyszli z jej pokoju i przygotowali salę operacyjną.

Wrócili i przygotowali Lily do operacji, a Pradeepowi kazali czekać w poczekalni. Miał wystarczająco dużo czasu, aby pocałować żonę na pożegnanie, zanim została wyprowadzona z pokoju.

Bardzo zdenerwowana

Zdenerwowanie Lily tylko wzrosło, gdy wpatrywała się w sufit, gdy prowadzono ją przez szpitalne korytarze.

Poruszali się z dużą prędkością, a w drodze na salę operacyjną wszyscy musieli się spieszyć. Nagle Lily zwątpiła, czy podjęła właściwą decyzję.

Za późno

Ale kiedy zdecydował się zrezygnować z operacji, było już za późno.

W międzyczasie Pradeep pozostał w poczekalni z dwójką płaczących dzieci i miał nadzieję, że jego żona przeżyje.

Surrealistyczne uczucie

Siedział w wygodnym fotelu, bliźniaki na jego kolanach, ich małe palce splecione z jego.

Wydawało mu się to niemal surrealistyczne; zaledwie kilka minut wcześniej pożegnał się z żoną, jego oczy były pełne odwagi i nadziei, gdy przechodził przez drzwi sali operacyjnej.

Czuwanie w niepewności

Gdy wskazówki zegara kontynuowały swój nieubłagany marsz, Pradeep siedział pośród sterylnego szumu szpitala, desperacko trzymając się nadziei.

Każda sekunda była obarczona ciężarem tysiąca pytań “co by było gdyby”, każde tyknięcie było echem bicia jego serca. Niepewność była okrutnym towarzyszem, szepcząc wątpliwości, które próbował stłumić wspomnieniami jaśniejszych dni i siłą miłości, którą dzielił z Lily.

Wspomnienia jako latarnia morska

W przytłaczającej ciszy poczekalni, myśli Pradeepa krążyły wokół przeszłości, szukając ukojenia we wspomnieniach z ich wspólnego życia.

Każda cenna chwila spędzona z Lily pojawiała się w jego umyśle, świadcząc o podróży, którą odbyli ramię w ramię. Dźwięk jej śmiechu i ciepło jej uścisku były jak latarnia przeciwko cieniowi strachu, który go ogarnął.