Co stało się z tymi ciałami?
Prawda zdaje się leżeć w fakcie, że wrak Titanica leży głęboko w oceanie, znacznie głębiej niż większość ludzi zdaje sobie sprawę. Na głębokościach większych niż 12 000 stóp temperatura wody jest nieznacznie wyższa od temperatury zamarzania, a ciśnienie jest ogromne.
Z czasem warunki te doprowadziły do tego, że ciała stały się pożywieniem bakterii i zwierząt morskich. Jedynymi pozostałościami, które przetrwały, są przedmioty takie jak buty, gdyż materiały te nie nadają się do spożycia przez organizmy morskie.
Rola wody morskiej w utracie tkanki kostnej
Ale brak szkieletów nie dotyczy tylko zwierząt morskich.
Robert Ballard, badacz głębin morskich, który jako pierwszy odkrył wrak Titanica, wyjaśnia, że woda morska na tych głębokościach ma zdolność rozpuszczania kości. Woda jest niedostatecznie nasycona węglanem wapnia, ważnym składnikiem kości. W miarę jak tkanka miękka ulega zużyciu, kości powoli się rozpuszczają, nie pozostawiając żadnego śladu.
Ballard zauważył nawet wyraźny kontrast z Morzem Czarnym, gdzie nie ma stworzeń, które mogłyby zjadać ludzkie ciała, a kości pozostają zmumifikowane, ponieważ nie ma tam żadnych organizmów morskich, które mogłyby je strawić.
„Problem polega na tym, że na głębokościach mniejszych niż 3000 stóp [914 metrów] znajdujemy się poniżej tzw. głębokości kompensacji węglanu wapnia” – powiedział NPR Robert Ballard, badacz głębin morskich.
« A woda głębinowa jest niedostatecznie nasycona węglanem wapnia, z którego w dużej mierze zbudowane są kości. Przykładowo, statki Titanica i Bismarcka znajdują się poniżej głębokości kompensacji węglanu wapnia, więc gdy tylko zwierzęta zjedzą ich mięso i odsłonią kości, te się rozpuszczą. »
Yo Make również polubił
Naleśnik ziemniaczano-mięsny: pyszne danie dla całej rodziny!
Tomasz Jakubiak przewieziony z Warszawy do Aten karetką. “Wciąż walczę, z całych sił”
Jajka faszerowane boczkiem: rozpływający się w ustach przepis na popularną przystawkę
Domowy chleb pita